Wojciech Tochman. Non-fiction, czyli prawda jest najważniejsza. UDZIAŁ NIE WYMAGA REZERWACJI MIEJSCA.

Więcej o Wojciechu Tochmanie na: http://tochman.eu/ 

Wojciech Tochman (ur. 12 kwietnia 1969 r w Krakowie) – reporter, autor non-fiction. Debiutował, jako licealista, w tygodniku „Na przełaj” (1987) reportażem o szkolnej szatni.  Do pracy w dziale reportażu „Gazety Wyborczej” zaprosiła go Hanna Krall (1990). Wraz z Lidią Ostałowską, Beatą Pawlak, Mariuszem Szczygłem, Jackiem Hugo-Baderem i kilkoma innymi znakomitymi autorami –  pod kierunkiem Małgorzaty Szejnert, która przejęła od Krall reportaż w „Gazecie” – tworzył jedną z najbardziej wyrazistych grup reporterskich w historii polskiej prasy. W tym czasie, na zaproszenie Ryszarda Kapuścińskiego, uczestniczył w międzynarodowych warsztatach Mistrza, zorganizowanych przez Open Society Institute (1997-1998).  Pracując w „Gazecie Wyborczej” wydał dwie książki: „Schodów się nie pali” (2000) i  „Jakbyś kamień jadła” (2002).  Po odejściu z „Gazety ” (2004) opublikował kolejno następujące pozycje: „Córeńka” (2005), „Wściekły pies” (2007), „Bóg zapłać” (2010), „Dzisiaj narysujemy śmierć” (2010) i „Eli, Eli” (2013). Jego teksty zostały zamieszczone w licznych antologiach w Polsce i za granicą.

Poza Polską pracował na Litwie, Białorusi, w Niemczech, Macedonii, Serbii, Bośni i Hercegowinie, we Włoszech, w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Rwandzie, Indonezji i na Filipinach.
Jest tłumaczony na kilkanaście języków, w tym m.in. na angielski, francuski, włoski, niderlandzki, rosyjski, ukraiński i czeski.
Współtworzył na antenie TVP1 program „Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie” (1996-2002), w którym – także jako prowadzący – poszukiwał ludzi zaginionych. Z jego inicjatywy powstała (1999) Fundacja Itaka – Centrum Poszukiwań Ludzi Zaginionych, gdzie pracował jako wolontariusz przez następnych dziesięć lat. Obecnie zasiada, także społecznie, w Radzie Fundacji.
Założył, wspólnie z Pawłem Goźlińskim i Mariuszem Szczygłem, Instytut Reportażu (2009), gdzie wykłada w Polskiej Szkole Reportażu i angażuje się w działalność Faktycznego Domu Kultury oraz kluboksięgarni „Wrzenie świata”.

Publikuje w „Dużym Formacie” – magazynie reporterów „Gazety Wyborczej”.