Maciej Woźniak

Wydział Literatury

Urodził się w roku 1969. Mieszka w Płocku. Poeta, krytyk muzyczny, felietonista. Publikuje od lat 90.

Autor siedmiu zbiorów poezji: "Srebrny ołówek" (Dom Kultury w Płocku, 1998), "Iluminacje. Zaćmienia. Szarość" (Śródmiejski Ośrodek Kultury w Krakowie, 2000), "Obie strony światła" (Wydawnictwo Zielona Sowa, 2003), "Wszystko jest cudze" (Wydawnictwo Zielona Sowa, 2005), "Iluzjon" (Wydawnictwo Literackie, 2008), "Ucieczka z Elei" (WBPiCAK w Poznaniu, 2010), "Biała skrzynka" (WBPiCAK w Poznaniu, 2012). Jego wiersze ukazały się także w antologiach: "Antologia nowej poezji polskiej" (Wydawnictwo Zielona Sowa, 2001), "Most poezji/Poesiebrücke" (Płock-Darmstadt, 2001), "Poza słowa. Antologia poezji polskiej" (Wydawnictwo Słowo/Obraz/Terytoria, 2006), "Six Polish Poets" (Arc Publications, Londyn, 2008). Publikował liczne artykuły poświęcone muzyce oraz felietony i recenzje literackie m.in. w Tygodniku Powszechnym, Twórczości, Literaturze na Świecie, Odrze, Opcjach, Studium. Nominowany w konkursie im. J. Bierezina (1997). Jego tom "Iluzjon" był nominowany do Nagrody im. Józefa Czechowicza (2009), a tom "Ucieczka z Elei" do Nagrody Literackiej Gdynia (2011).

W miesięczniku literackim "Nowe Książki" ze stycznia można przeczytać, że "siłą poezji Woźniaka jest ruch, dający życie obrazom, napędzający liryczne sytuacje, poruszający słowa, które lekko zjawiają się na kolejnych kartkach - i oddające słownictwo, stwarzające pozór jego naturalności, samoistności, lecz także jakiejś bezwładności i wnikliwości". Poeta nie ukrywa, że ciągle inspiruje się twórczością irlandzkiego poety Michaela Longleya; uważa ją za genialną.