Mariusz Grzebalski urodził się w 1969 r. Jest wydawcą, redaktorem, prozaikiem, poetą. Z wykształcenia filozof i polonista.
W połowie lat 90. pełnił funkcję redaktora naczelnego pisma Nowy Nurt – jednego z najbardziej opiniotwórczych periodyków, którego wpływ na współczesną literaturę polską sięga do dziś.
Jest autorem dziesięciu zbiorów wierszy i jednej książki prozatorskiej. Wielokrotnie nagradzany (m.in. Nagroda im. Iłłakowiczówny), tłumaczony w Europie.
Współpracuje ściśle z Nagrodą Literacką Gdynia, jest wydawcą Gazety towarzyszącej nagrodzie. Jest także redaktorem prowadzącym serii wydawniczej WBPiCAK w Poznaniu – jednego z dwóch czołowych wydawnictw poezji w Polsce.
Na spotkaniu w Gdańsku będzie m.in. promował swój najnowszy zbiór wierszy.
Mieszka w Poznaniu.
Wtedy
To było wtedy,
kiedy prawie nic
nie wiedzieliśmy o seksie,
a wciąż jeszcze wiele o miłości.
Kiedy któryś
kwadrans z rzędu
całowaliśmy się na przystanku,
przyjechał ostatni tej nocy autobus.
Kierowca cierpliwie czekał, aż skończymy.
W końcu zamknął drzwi i odjechał.
Jednak po kilkunastu minutach zawrócił
i wtedy zabraliśmy się z nim do miasta.
Fakty po raz enty
Kiedy jadę do pracy klimatyzowanym autem,
codziennie mijam tych samych meneli –
stoją w bramach kamienic i od rana piją.
Cóż, los takich jak ja jest obojętny takim jak oni,
a los takich jak oni jest obojętny takim jak ja.
Moją uwagę przykuwa tylko pewien jednonogi –
siedzi zapatrzony w asfalt, jakby na coś czekał.
Jego kule stoją oparte o ścianę,
jakby nie należały do niego.
Ilekroć widzę jego nieforemną głowę,
posiniaczoną i ze śladami nowych zadrapań,
zastanawiam się, dlaczego właściwie,
my, ludzie, nazywamy siebie braćmi?
Wciąż przecież rozumiem,
że los takich jak ja jest obojętny takim jak oni,
a los takich jak oni jest obojętny takim jak ja.